Wilma Brokking beëindigt mooie loopbaan in de hiv-zorg
Het zal nog wennen worden straks, als Wilma Brokking met pensioen gaat, na acht jaar toegewijde zorg in het Hiv behandelcentrum van DC Klinieken. Voor haarzelf wordt het wennen, maar zeker ook voor al die mensen met hiv die ze heeft behandeld. “Er zijn zulke mooie, vertrouwelijke contacten ontstaan.”
Met pensioen gaan betekent terugkijken. En als het om hiv-zorg gaat, heeft verpleegkundig specialist Wilma Brokking genoeg redenen om dankbaar op haar loopbaan terug te blikken. Allereerst heeft de hiv-zorg op zichzelf zich enorm ontwikkeld, vertelt ze. “Van een ziekte waaraan in de jaren tachtig veel mensen overleden naar een ziekte waarmee te leven viel. Dankzij de ontwikkeling van de eerste medicatie. De zware mono-therapie, de latere duo-therapie en toen – in 1996 – de revolutionaire triple-therapie. Mensen met hiv gingen van dood naar leven. Ineens werd hiv een ziekte waarmee je net zou oud kan worden als iemand zonder hiv.”
Sindsdien zijn de ontwikkelingen niet stilgevallen. Inmiddels is minder medicatie per dag nodig, heeft de medicatie minder bijwerkingen en sinds kort is er langwerkende medicatie waarmee het dagelijks slikken niet meer nodig is. “Er zijn nu injecties op de markt die je maar eens in de twee maanden hoeft te geven”, zegt Wilma. Wie de ontwikkelingslijn doortrekt naar de toekomst, ziet mogelijk genezing van hiv aan de horizon. “Daarnaar wordt momenteel veel onderzoek gedaan, overigens nog met wisselend succes.”
Persoonlijke zorg: tijd en aandacht voor iedereen
Ook op de hiv-zorg die wordt verleend bij het Hiv behandelcentrum van DC Klinieken Lairesse, is Wilma trots. Al benadrukt ze dat het niet over haar moet gaan. “Het is echt teamwork dat we hier vanaf 2013 verrichten”, vertelt ze. “Wij vinden kleinschaligheid, vertrouwelijkheid en veel tijd en aandacht voor iemand met hiv enorm belangrijk. Iedereen levert daar een bijdrage aan, van doktersassistent tot laborant en specialist.”
In de praktijk lukt dat goed, ook gezien de vele enthousiaste reacties waarmee Wilma en haar team worden overladen. “Mensen vinden het bij ons een warm en veilig nest met betrokken medewerkers, ze voelen zich gehoord en gezien. Dat soort reacties krijgen we geregeld.” Wie met hiv naar DC Klinieken Lairesse gaat, mag verwachten dat er alle tijd voor hem of haar is. “Onze consulten duren een halfuur en zijn daarmee uitgebreider dan elders. In die gesprekken kijken we met elkaar naar alle levensgebieden van degene met hiv. Mentale problematiek, levensstijl zoals voeding en beweging, sociale omgeving, werk, seksualiteit. Holistische zorg dus. We zetten alles op alles om de kwaliteit van iemands leven te verbeteren.”
Gevraagd naar waar Wilma met het meeste plezier op terugkijkt, antwoordt ze: “Op de vele mooie contacten die ik heb opgebouwd met de mensen met hiv. Die ontstaan niet zomaar, daar is vertrouwen en openheid van beide kanten voor nodig. Maar het geeft enorm veel voldoening als je ziet dat iemand die ooit superongerust bij ons binnenkwam, in de loop van de tijd zijn leven weer heeft opgepakt, waarbij hiv helemaal niet meer zo’n grote rol speelt. Maar we zijn er nog niet, het hardnekkige stigma rond hiv blijft een belangrijk aandachtspunt.”